Vandaag staat er een wandeling naar Mount Roy op het programma. Eigenlijk zouden we ’s ochtends al naar Queenstown gaan, maar omdat het mooi weer is en iedereen eigenlijk nog wel wil lopen gaan we pas ’s middags naar Queenstown toe.
Nadat ik gisteren de hike niet gedaan heb om mijn knieën wat rust te geven, is dit een wandeling die ik moet en zal doen, ook al weet ik van te voren hoe hij zal zijn: Op de heenweg een klim van een kilometer, op de terugweg dus ook weer een kilometer dalen.
Buiten alle verwachtingen gaat het echt lekker. Ik heb er de vaart in, loop lekker door en geniet van het fantastische uitzicht over Lake Wanaka. In zo’n 2½ uur ben ik al op de top van Mount Roy. Na een lunch met Michel, Bernhard en Robert, waarbij Michel het briljante idee heeft een potje te kaarten, gaan we weer naar beneden. Je zou vanaf de top zou je ook nog door kunnen lopen naar Mount Alfa, maar iedereen die op dat moment op de top is besluit weer terug te lopen. Daar ben ik echt niet op tegen.
Naar beneden is zwaar, maar gaat ook lekker. Bijna bij het eind belt Robert Henk op, zodat hij ons kan oppikken op de parkeerplaats. We hebben echt geen puf meer om naar het dorp te lopen, dus we gaan lekker met de auto. Daar aangekomen neem ik een gigantische omelet en een milkshake, waarna we in de bus stappen om naar Queenstown te gaan. Onderweg regent het natuurlijk weer en ook in Queenstown regent het waardoor het paragliden niet doorgaat.
’s Avonds gaan we bij de Lonestar eten en neem ik lamsboutjes. Wel zielig trouwens, er moet nu een lam lopen met maar één poot; ik had de andere drie. Daarna gaan we stappen.
