Na een korte file op de A2 zijn we dan toch op tijd op Schiphol, alwaar we om 10:20 moeten inchecken. United Airlines heeft op deze vlucht extra beveiliging ingezet en daardoor worden we ondervraagd. Gelukkig mogen de bitterkoekjes voor Erich mee…

Na het inchecken besluiten we nog wat te eten in het KLM personeelsrestaurant. Onze laatste Nederlandse maaltijd voor een maand, voor zover je een croissant en kip-kerry salade Nederlands kunt noemen, tenminste.

Uiteindelijk sluiten we in de rij voor de douane aan, die heel wat harder gaat dan we verwachten. Bij de controle van de handbagage was Marc even vergeten dat zijn horloge van metaal is. Na een aantal vliegtuigen te hebben zien opstijgen zijn we naar de gate gegaan. We konden op tijd instappen aan boord van het vliegtuig, een Boeing 777.

Op een televisieschermpje kunnen we precies zien hoe hard het vliegtuig gaat, waar we zijn en hoe laat we aan zullen komen. Ook leuk was dat we op radiokanaal 9 de verkeersleiding konden volgen. Na 7 uur vliegen komen we aan in Washington DC. Na een heel erg lang stuk lopen komen we bij de immigratiedienst aan. Hier zijn ze wel heel erg chagrijnig, maar na een hoop gedoe met allerlei formuliertjes mogen we toch door de douane, wat helemaal niets voorstelde. Het volgende vliegtuig gaat dan over 5 minuten, tenminste… volgens de planning. Dat blijkt helaas niet te kloppen. Er zijn allerlei problemen met het vliegtuig, er zou een ander vliegtuig komen, dan weer niet, dan wordt er weer een vliegtuig afgekeurd en wij zijn ondertussen enorm moe. Vijf uur te laat kunnen we dan toch nog naar San Fransisco toe, waar we 2 uur 's nachts aankomen. Daar vinden we gelukkig onze bagage ook al, die bleek er al een paar uur te staan. Gelukkig hing er in de bagageruimte een wand met hotels erop, waarvan we er een paar op goed geluk bellen. Gelukkig is er ruimte in een hostel, waar we om half drie 's nachts aankomen. Daar duiken we snel de bedden in en vallen direct in slaap.

Ondanks dat ik in het vliegtuig 'geslapen' heb (zo heb ik niets van de turbulentie gevoeld) kon ik vannacht prima slapen. We hebben een stapelbed, waar ik bovenin lig. Alleen, het bed piept en kraakt enorm. Ik had daar geen last van, Wouter echter des te meer

Hoe dan ook, vanochtend waren we redelijk uitgeslapen. Het eerste wat we deden was in een buurtwinkeltje een brood(je) halen en wat rondlopen. Toen we in het hostel terugkwamen gingen we bespreken wat we vandaag zouden doen doen in het genot van een bak slappe koffie.

We besluiten naar de 'turn-around' van de cablecar op de Marketstreet te lopen om daar een ticket voor het openbaar vervoer te halen voor 3 dagen. Dan gaan we met de cablecar (die in een museum niet zo misstaan) naar de Fishermen Wharf. Daar lopen we een beetje rond bij de marineschepen die daar liggen. Daarna komen we langs de aanlegsteiger van de rondvaartboten. De eerst boot ging al over 10 minuten, welke we dan ook namen.

Het was een rondvaart van 1 uur langs de baaien van San Fransisco, onder de Golden Gate Bridge door en langs Alcatraz. De tour naar Alcatraz was jammergenoeg tot volgende week volgeboekt. Na de rondvaart keken we nog wat rond op Pier 39, wat een leuke maar heel toeristische plaats is. Daarna hebben we de cablecar weer teruggenomen tot Lombard Street, wat de steilste straat ter wereld is (zeggen ze). Hierna zijn we naar het Financial District gegaan en hebben we aan de Stuartstreet wat gedronken. Hierna zijn we langs de kust naar de Bay Bridge gelopen om daarna weer dwars door San Fransisco naar het hoogste punt van de stad te gaan: Telegraph Hill. Tenslotte zijn we teruggelopen naar het hostel om na een hele dag gelopen te hebben de benen wat rust te geven.

's Avonds hebben we, behalve een Taco en een Burrito eten, niets meer gedaan en hebben we na een vermoeiende dag oost San Fransisco onderzocht.

Vandaag beginnen we met frisse moed. Nadat we gisteren het oosten hebben gezien, gaan we vandaag naar het westen. Eens kijken hoeveel we daarvan kunnen bestrijken.

Eerst gaan we even ontbijten, waarna we meteen op pad gaan. Na de halve stad te voet te hebben doorkruist vinden we de rent-a-bike die we zochten. We haalden 2 mountainbikes met 24 versnellingen, welke we naar mijn vermoeden echt ALLEMAAL gebruikt hebben. We beginnen onze tocht richting de kust, we gaan naar Fort Point, onder de Golden Gate brug. Dat is een oud verdedigingsfort. Na dit te hebben bezichtigd willen we de brug over. Na een bergje op, een bergje af nog een berg op en we zien het begin van de immens grote brug. Vol goede moed vetrekken we naar de overkant, terwijl de wind ons flink om de oren blaast ontwijken we de (dove) voetgangers. Marc heeft ondertussen steeds kouder, want we waren van plan alleen te ontbijten en hij had dus geen trui meegenomen. De Lekbrug is vergeleken met dit niet meer dan een klein bruggetje over een sloot. Niet veel later zijn we aan de overkant en hebben we een mooi plaatje van San Fransisco, aan de overkant van de baai, heel ver weg.

We fietsen terug naar San Fransisco en gaan via de toeristische route opzoek naar het Golden Gate Park. Ook deze hebben we vrij snel (ahum) gevonden. Op de kaart leek het stukken korter, helaas was deze kaart niet op schaal. Na in het Golden Gate park te hebben gefietst en een niet echt Nederlandse (wind)molen (Dutch windmill) te hebben gezien gaan we nog even door naar de kust, waarna we aan een vermoeiende terugreis naar de fietsen shop beginnen. Pacific Heights is inderdaad HOOG, zo hoog dat ik het op 2 straten van de top niet meer trek en moet afstappen. Marc redt het wel. Na een korte rust pauze gaan we het gemakkelijke deel doen… de afdaling! Niet veel later leveren we de fietsen weer in en stappen op de bus terug naar het hostel. 's Avonds halen we een broodje steak (hrm.. dat klinkt raar, maar is wel lekker) en gaan we verder naar het internet café alwaar we het reis verslag bijwerken.

Vandaag verlaten we het hostel om naar het Greyhound-station te lopen. Daar kopen we America-passen en probeert de man die ze verkoopt tevergeefs onze namen uit te spreken en ons telefoonkaarten aan te smeren. We wachten ongeveer anderhalf uur tot de bus naar Monterey komt. Zo'n 5 uur later komen we in Monterey aan. De bus stopte bij een benzinestation waar we een plattegrond van de stad halen. We gaan dan op zoek naar een motel, maar al snel blijkt dat Monterey een soort Wassenaar van Californi?s. Dat zag er dus niet al te best uit voor de prijzen van de motels. Ook is het weekend en blijken er rodeodagen te zijn waardoor bijna alles vol is. Uiteindelijk nemen we voor ? nacht een veel te dure Quality Inn. Het blijkt een luxe kamer te zijn met 2 enorme bedden, wat ook wel mag voor deze prijs…
We gaan daarna de boulevard verkennen en wat drinken halen voor 's avonds, waarbij ik me weer eens moet legitimeren met mijn paspoort. Stel je voor dat ik nog geen 21 zou zijn… Ook gaan we eten. We nemen een rijsttafel in een Chinees restaurant. Tenslotte gaan we lekker relaxen op onze kamer.

Na wakker te zijn geworden hebben we in het motel lekker rustig aan gedaan, om een uur of 11 hebben we onze tassen bij de receptie gezet, die daar de hele dag mochten blijven staan, en zijn we de stad in gegaan. We lopen richting het beroemde aquarium. Na korte tijd in de rij te hebben gestaan komen we bij de kassa. En jawel, ook buitenlandse studenten krijgen korting. Maar liefst 2 dollar! Nadat we binnen zijn gekomen besluiten we het aangegeven traject te volgen en komen we dus aan bij de 'kelp tank'. Hier zwemmen verschillende vissen en een paar Leopard Haaien, wat kleine haaien zijn, niet langer dan 1½ meter. Het is op dat moment voeder tijd, en er duikt een duiker in het aquarium. De duiker gaat bijna onmiddellijk verscholen achter de vissen. Er wordt een klein showtje van gemaakt door de duiker en de presentator die voor het aquarium staat. Als de vissen op een gegeven moment voldoende hebben gegeten lopen we verder. Via de verschillende aquaria komen we uiteindelijk weer bij de uitgang terecht, het is ongeveer 2 uur.
We halen onze tassen op en gaan op een mooi plekje aan de kust onder een boom zitten. Onze bus naar Los Angeles vertrek om 22:20 en daar wachten we op. In de loop van de dag verhuizen we stukje bij beetje steeds dichter naar het Greyhound station toe. Om negen uur zitten we zowat op het station, waar we een gezellig praatje met een andere reiziger maken. De bus is op tijd (daar mogen ze in Nederland een voorbeeld aan nemen) en we vertrekken voor een reis naar Los Angeles, met een korte overstap in Salinas. De bus rijdt, de vent naast ons snurkt, en de batterijen van de diskman zijn leeg. Dit wordt een lange rit…

Na de busrit vanaf Monterey komen we om half zeven 's ochtends op het Greyhound-station van Los Angeles aan. We hadden gisteren al geprobeerd een hostel in Venice (aan zee) te reserveren, maar dat zat al vol. Op het station was echter een 'motelwand' aanwezig, waar een hostel 'Backpackers Paradise' op stond, welke we maar belden. Dat hostel bleek plaats te hebben. Na een ritje per taxi van krap een half uur, wat door het hostel betaald werd, checkten we in voor vier nachten en namen we een ontbijt. Daarna gingen we op het terras bij het zwembad met een beker koffie wakker worden en kijken wat we de komende dagen zouden kunnen gaan doen.
We besluiten voor morgen een tour naar Universal Studio's te boeken en vandaag een gratis shuttlebus naar Venice Beach te nemen. Daar aangekomen lopen we even over de boulevard en gaan we bakken op het strand. Dat doet Wouter trouwens echt letterlijk; een letterlijk citaat van hem is: 'Nu weet ik hoe een koekje zich in een oven voelt'. Hij koopt tenslotte maar sunblock factor 30. Teruggekomen bij het hostel gaan we een burger eten (die gemaakt is van een echte hamburger!) en nog even een potje kaarten. Tenslotte gaan we naar de springveren met een dunne lap eroverheen (veel meer waren de bedden niet) om van de reis van gisteren bij te komen en dit verslag te schrijven. Welterusten.

Geeuw… we staan vroeg op, namelijk om half negen. Vandaag gaan we naar de Universal Studio's, waar we een VIP tour voor hebben geboekt. Na een ritje van ongeveer een half uur op de snelweg zijn we aan de andere kant van de stad, bij Universal Studio's. We hebben de toegangskaarten en alles al en kunnen zo doorlopen. We beginnen met de tour achter de studio's, waarin je een indruk krijgt van het werk van de studio's. Het is een tour met een aantal 'onverwachte' elementen, zo komen we per ongeluk King Kong tegen en stort de brug waar we over rijden zowat in.
Na deze toer gaan we verder. Het park is vol met leuke attracties. De 'Jurrasic Park – The Ride' was toch wel de extreemste. Deze begint met het instappen in een boot en dan worden we met het water meegevoerd door het park. Na een kort stukje gaat er (uiteraard) iets mis en komen we in het verkeerde deel van het park terecht. We varen door en de meeste mensen zijn ondertussen goed nat gespoten en gespetterd. Wij waren nog behoorlijk droog en daar waren we best trots op… maar toen kwam de laatste afdaling…….. doorweekt waren we. Maar gelukkig was het een warme dag en was ik met 10 minuten alweer bijna helemaal droog.
Het was een relatief rustige dag in het park, de meeste wachttijden waren ongeveer 10 minuten. Maar door de opbouw van het park merk je daar niets van. Tegen de avond hebben we alles gezien en gedaan en keren we terug uit het park. We gaan naar onze kamer. Hier hebben we een uitgebreide discussie over de politiek in de verschillende landen, en dat terwijl we op vakantie zijn! We gaan slapen, maar niet voordat eerst iemand 3 wekkers probeert te regelen omdat hij om 4.30 op moet staan, en er midden in de nacht 2 dronken gasten het hostel worden uitgezet, oftewel, het was een TOP dag!

Vandaag gaan we weer een lekker rustige dag houden. We staan lekker laat op (wat thuis trouwens enorm vroeg voor een vrije dag zou zijn), namelijk om half tien. 's Middags gaan we nog een keertje naar het strand. Het is daar, dankzij de wind, wat frisser dan zondag. 's Avonds spelen we nog een potje schaken en gaan we wat eten. Tenslotte gaan we nog met wat kamergenoten kletsen en slapen.

Vandaag gaan we Los Angeles bekijken, wat we doen per georganiseerde rondrit met gids. Maar eerst gaan we 's ochtends natuurlijk even ontbijten. De ober was echter zo verstrooid dat hij ons steeds vergat. Daarna pakken we de VIP-tours bus naar het begin van de rondleiding. Het is al snel duidelijk dat we een heel erg enthousiaste gids hebben.
We beginnen de tour op een jachthavenwerf, genaamd Fishermen Place. Het is de grootste jachthaven van Amerika en heeft de vorm van de hoofdletter F (deze wetenswaardigheid kan altijd van pas komen in een of ander televisiespelletje…). Daarna gaan we door naar Venice Beach, waar we natuurlijk al twee keer geweest waren. Na een stukje lopen over de boulevard, nu eens de andere kant op, gingen we verder naar Hollywood. Hier bekeken we de enorme kasten die daar staan en die enorm beveiligd zijn. Het is me alleen een raadsel waarom die huizen zo groot zijn, want zonder politieverordening mogen er maar 6 gasten per keer komen… Daarna gaan we langs Bell Air, dat nog zwaarder beveiligd is dan een kernreactor! We mogen er dus ook niet in en kunnen de Fresh Prince niet begroeten. Na Hollywood's huizen bekeken te hebben rijden we door een enorm dure winkelstraat met de duurste kledingwinkels en parfums enzo. Daar was niet zo veel aan te zien, wat de gids ook al zei: Mannen de ogen dicht en vrouwen niet op hol slaan… Na het sightseeing van Hollywood gaan we naar Farmers Market, wat een grote overdekte markt voor vlees en groente is. Hier gaan we ook lunchen en neem ik een sandwich met rosbief. Dit blijkt meer rosbief met een sandwich te zijn; de laag rosbief was zeker 10 centimeter dik.
Na de lunch gaan we naar de beroemde Walk of Fame, oftewel de sterren in de straat. Hier blijken niet alleen mensen genoemd te zijn, maar ook stripfiguren als Mickey Mouse en zelfs Woody Woodpecker. Ook kijken we even bij de hand- en voetafdrukken van filmsterren.
Hierna verlaten we Hollywood en gaan we via de snelweg naar de binnenstad van Los Angeles, maar niet voordat we op de vluchtstrook stoppen om de grote letters 'HOLLYWOOD' op de berg te fotograferen. In de binnenstad gingen we door Chinatown naar het muziekcentrum waar de Edisons om het jaar worden uitgegeven. Helaas was het centrum vandaag dicht, dus we konden het niet van binnen zien. Vanaf het muziekcentrum gingen we naar de Mexican Village, de plek waar Los Angeles in 1781 gesticht is. Hier zijn we over een Mexicaanse markt gelopen. Tenslotte zijn we via Little Tokio en Koreatown naar het hostel gegaan.
Daar aangekomen gaan we een potje kaarten en kijken of Erich geantwoord heeft op onze e-mail. Dat blijkt gelukkig zo te zijn. Dan halen we gratis pasta als avondeten en gaan we nog even zitten en schrijven.

Vandaag vertrekken we met de shuttlebus naar het vliegveld, vanwaar we de bus naar het Greyhound station pakken om naar San Diego te gaan. We pakken de stadsbus en krijgen een hele sightseeing tour door de stad, en zien de gewone woonwijken daar, tenminste, wat je gewoon noemt. Hele brede straten met huizen met voor Nederlandse begrippen enorme tuinen.
Na enige tijd komen we aan bij het Greyhound station, waar onze bus om 3 uur zal vertrekken. Om kwart voor vier vertrok de bus. De reis naar San Diego stelt op zich weinig voor en om een uur of 7 zijn we dan in San Diego. Daar haalt Erich ons op en maken we kennis met hem en z'n kat. We kletsen nog wat over onze reis en we gaan vervolgens slapen. Het is kortom een rustige dag. En morgen, morgen staan we gezond weer op en gaan we San Diego verkennen.