Saturday November 22
It was a hard decision, but I think it's better this way. On Sun, I will take a ferry back to Auckland. There, I will rent a car for the next part of the trip. New Zealand by bike is just to difficult. The roads are either flat, or have a 10 – 15% incline; nothing is in between. Besides that, something worse is happening: My rear wheel is breaking. There are some bursts between the spokes, and they are getting bigger.
Today I hade a very hard ride to Coromandel. It took only about 45 km, but most parts of it had inclines of 15%. I arrived at Coromandel at lunchtime. I wanted to go for another 20 km, but I couldn't get up the first mountain. That was the moment I made the decision to start over. I think it's a good decision, because this way it does not feel like a holiday. When I reach a camp site, even it is only 15:00, I was too tired to do some sightseeing or hiking.
When I've got my car, I will keep my bike with me in its trunk (I hope it will fit) for daytrips. All together, this means I've got a second chance to go up north.
After everything was arranged and booked, I made a nice hike and bought some food for tonight: A can of spaghetti, some wine and a yoghurt. This is holiday again.
Een nieuw begin.
zaterdag 22 november
Het was een moeilijke beslissing, maar ik denk dat dit het beste is. Op zondag zal ik de boot terug naar Auckland nemen. Daar zal ik een auto huren voor de rest van de reis. Nieuw Zeeand per fiets is gewoon te zwaar. De wegen zijn of vlak, of hebben een helling van 10 tot 15%; er is niets tussenin. Behalve dat gebeurt er iets ergs: Mijn achterwiel begint te breken. Er zitten wat scheurtjes tussen de spaken, en ze worden groter.
Vandaag had ik een heel zware tocht naar Coromandel. Het was ongeveer maar 45 km, maar sommige delen hadden hellingen van 15%. Ik kwam tegen lunchtijd in Coromandel aan. Ik wilde nog zo'n 20 km, maar ik kwam de eerste berg niet op. Dat was het moment waarop ik de beslissing nam opnieuw te starten. Ik denk dat het een juiste beslissing is, want op deze manier voelt het niet aan als een vakantie. Toen ik op de camping aankwam, al was het pas 15:00, was ik te moe om wat te bekijken of te wandelen.
Als ik m'n auto heb neem ik m'n fiets mee in de achterbak (ik hoop dat het past) voor dagtochten. Alles bij elkaar betekent dit dat ik een tweede kans heb om naar het noorden te gaan.
Nadat alles was geregeld en geboekt heb ik nog een mooie wandeling gemaakt en wat eten voor vanavond gekocht: een blik spaghetti, wat wijn en een yoghurt. Het is weer vakantie.
