Op zondag ben ik in de regen opgestaan en heb ik in de stad een ontbijtje gevonden. Daarna bleef de route over oude spoorlijnen de kust volgen. Daardoor was het pad vrijwel vlak, maar wel regelmatig in heel erg slechte staat. Onderweg waren de veel mooie uitzichten over zee. Het informatieboekje gaf al aan dat Robin Hoods Bay de moeite van een 35% afdaling en een dito klim waard was. Daar ben ik het helemaal mee eens, het is een mooi oud dorpje in een geweldig mooie baai.
Daarna raakte ik de marketing van route 1 kwijt en ben ik de GPS-track maar gaan volgen. Die liep meer landinwaarts met veel meer heuvels. En nietzonaar heuvels, nee, constant klimmen en afdalen met 15 tot wel 25 procent. Het uitzicht dat ik er voor terug kreeg maakte de paar keer dat ik de fiets lopend naar boven moest duwen meer dan goed.
Ondertussen scheen de zon alweer bijna de hele dag, net zo als op maandag. Tot de lunch bleef ik over de heuvels fietsen langs de typisch Engelse stenen muurtjes en heel veel schapen. Daarna ging de route Middleborough in, waar het begon te regenen. Zometeen zoek ik eens een camping op, nu zit ik eerst aan een heerlijke fish and chips met uitzicht over zee.
