De eerste fietsdag begint meteen met een routewijziging. Ik besluit Malaga niet aan de oostkant, maar naar het noorden uit te fietsen. Ik heb in het hostel van zoveel mensen gehoord dat Granada veel meer de moeite waard is dan Sevilla, en op deze manier kan ik onderweg nog beslissen waar ik naar toe ga. Het is uiteindelijk Granada geworden, dus het hostel in Sevilla heb ik maar afgebeld.
Het is wel meteen een enorm pittige dag, zeker omdat ik nog geen klimmeters in mijn benen heb. De route begint met klimmen, en dat houdt de hele dag aan. Gelukkig is er veel horeca langs de weg, dus koffie en paella houden me gaande. Onder een volledig blauwe hemel in de stralende zon kom ik uiteindelijk 1100 meter hoger en 60 kilometer verder uit bij een mooi veldje uit het zicht, waar ik mijn tent opzet.
’s Nachts begin het hard te waaien, maar tot nu toe houdt de nieuwe carbon stok van mijn tent zich goed. De volgende dag waait het iets minder hard en is het tot in de middag bewolkt. De route golft de eerste 65 kilometer tussen de 800 en 1100 meter, maar de laatste 40 kilometer gaan heerlijk naar beneden. Dat gaat lekker snel zo. Rond een uur of 5 kom ik al aan in Granada, waar ik naar het Oasis hostal ga. Gelukkig is er nog plek, dus de drie nachten die ik in Sevilla zou besteden zijn nu officieel omgeboekt naar Granada. Morgen moet ik wel vroeg opstaan om naar het Alhambra te gaan, want dan zouden de rijen het kortst zijn.
