Op zondagmorgen is het dan zover. De reis gaat echt beginnen. Mijn huis is al ingenomen door Karin die daar de komende tijd gaat wonen, de fiets zit in een grote kartonnen dood en de flightbag is op het allerlaatste moment vervangen omdat je er zwaar doorheen kon kijken.
Zoals altijd bij vliegen is het een dag met heel veel wachten. Wachten tot Laurens om half zeven exact voor komt rijden, wachten bij de incheckbalie in Maastricht, wachten tot we kunnen boarden, wachten tot we opstijgen, wachten tot we weer landen en wachten op de bagage. Gelukkig zag ik al dat de doos met mijn fiets ingeladen werd, en hij werd ook netjes weer afgeleverd in Malaga. Ik had niet verwacht dat de doos op de bagageband zou liggen, maar blijkbaar kon dat geen kwaad. De doos en de fiets zagen er nog perfect uit.
Na een klein uurtje knutselen aan de fiets en de bagage weer in de juiste tassen stoppen kon ik vertrekken naar het hostel in Malaga. Gelukkig was het niet heel druk op de bijna-snelweg en had ik de wind in de rug, dus ik was snel in het centrum waar de gps me soepel naar Oasis Malaga Hostel verwees.
De volgende anderhalve dag heb ik besteed aan het verkennen van de stad. Malaga is een mooie stad, alleen jammer dat echt álles gerestaureerd is. Er is niets ouds te vinden dat er nog oud uitziet. Hoe dan ook, het is een mooi rustig begin van de fietstocht. Ik heb er zin in!
