Bij het havenkantoor voor de ferry naar Sark. Marc vraagt waar de fietsenstalling is voor onze fietsen (die mogen niet mee), maar die is er eigenlijk niet. Onze beste optie is om dan maar de motorstalling te gebruiken.

Op de boot raken we aan de praat met twee dames uit Torquay. Ze hebben elkaar leren kennen toen ze beiden met pensioen gingen en reizen sindsdien, al 20 jaar, samen. Ze zijn jaloers op onze verhalen dat we nu zo veel kunnen reizen. Tja, de garantie dat we zo oud worden als zij, hebben wij niet. Dus nu genieten 😉

Op Sark aangekomen moeten we eerst een stuk naar boven lopen, naar het plateau waar het dorpje op ligt. We lopen over een voetpad wat in een soort vallei ligt. Ik waan me zowat in een tropisch regenwoud. Ook hier, net als op Guernsey, groeit de berenklauw weelderig.

Op Sark huren we twee fietsen. Marc krijgt een redelijk kleine fiets aangemeten. Als ik aan de beurt ben, krijg ik nog een kleinere. Ik kom met mijn knieën tegen mijn elleboog, dus ik vraag meteen om een net zo grote (kleine) als die van Marc. Ik moet erg wennen aan de derailleur. Dat schakelt toch anders dan mijn Roloff of Marc zijn Pinion (andere versnelling systemen). Waar we doen het er mee en we rammelen het eiland over. Eerst rijden we naar het zuiden. We staan bovenaan twee kliffen die het hoofdeiland scheidt van de peninsula. Wat is het hier ruig! Het gaat regenen dus duiken we snel een chocolade atelier in. Wat een geinig winkeltje. Ik overhoor de medewerker zeggen dat ze trots zijn dat sinds dit jaar, Sark zelfvoorzienend is in melkproductie. Het staat nog in de kinderschoenen, maar ze is er duidelijk trots op.

Na de koffie rijden we naar de noordkant van het eiland. Ook hier op Sark laten we ons weer leiden door een aantal geocaches. Het laatste stuk wandelen we richting het noordelijkste punt. We hebben prachtig uitzicht op de kliffen en de met grassen en met varens begroeide hellingen. Het waait behoorlijk, dus op sommige stukken waaien we zowat weg.

Wat is het hier toch mooi! Zo anders dan Guernsey. Guernsey is lieflijk en heeft veel smalle weggetjes met grassen en planten begroeide muren en wallen. Het heeft geen steile kliffen maar lieflijke heuvels. Sark is ruig. De wind en hoge golven die tegen de kliffen stuk slaan maken indruk op ons.

Aan het einde van de middag wachten we beneden in de haven op de boot die terugvaart naar St. Peter Port. Het is inmiddels vloed geworden dus de boot staat bijna direct aan de kade. Op de kade zien we 3 trakteren arriveren die spullen en mensen inladen wat met de boot mee komt. Aan het einde van de kade staat een kleine kraan om grote spullen van de boot af te hijsen. Er staan voornamelijk veel (oudere) toeristen te wachten op de vaart terug. De jongere mensen zijn wij en mensen die op Sark hebben gewerkt, bijvoorbeeld de postbode die we meerdere malen hebben zien fietsen op zijn elektrische fiets.

Er staat meer wind op de terugweg. Hoge golven slaan stuk tegen de boeg van de boot. Na een paar 100 meter mindert de boot vaart want door een hoge golf zijn de mensen die op het bovendek zaten kletsnat geworden. Ik ga op het achterdek zitten en geniet van het deinen van de boot en het uitzicht op de eilanden en rotsen in zee. Een grote groep meeuwen vliegt achter de boot aan. Na een uur staan we weer in de haven en halen we onze fietsen op.

In St. Peter Port gaan we op zoek naar een cafeetje. We belanden in cafe “19” die ook nog een leuke aanbieding heeft op woensdagavond. We genieten van een zeebaars, venkel en sperziebonen en een soort gebakken aardappelenmash met groene en kalamata olijven. Ze draaien fijne muziek, veel Elton John, en daarmee komen we al helemaal in de stemming voor het einde van de reis, over twee weken.

Na het eten “nog even” de helling op naar de camping. Moe van de indrukken, de kleine fiets, de wind en de zee kom ik bij de tent aan. Na de douche zit er een Frans stel bij het picknickbankje naast onze tent. Marc is er bij aangeschoven en ze delen met elkaar hun fietservaringen in Engeland, Frankrijk en de eilanden. Ik ben te moe om er bij aan te schuiven en duik met mijn boek mijn bedje in.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *