Iets na 11 uur rijden we Hastings binnen. We rijden door een straatje met 15e eeuwse vakwerkhuizen. Maar we willen koffie en zitten. En niks.
We waren laat opgestaan en hadden rustig aan onze tassen ingeruimd. Scott en Triny hadden overwogen om hun 3 zoons achter te laten en onze fietsen mee te nemen, zodat ze wat tijd voor zichzelf hadden. Gelukkig stonden onze fietsen op slot… 
Meteen na de camping ging het stijl omhoog. 5 werd 10%, en 10 werd 15%. Zelfs 19%. Maar daar is deze schrijfster niet tegen bestand. Dus dat werd lopen. Boven stond Marc van het uitzicht te genieten. Die was werkelijk fantastisch! Mooie groene heuvels en af en toe wat bebouwing. Lovely.
Daarna ging het weer omhoog. Vlak voor Hastings konden we eindelijk lekker naar beneden (ook met 20%), maar we moesten vol in de remmen om niet de doorgaande weg op te schieten.
Koffie dus. In een tentje met heerlijk uitzicht over een plein waar mensen langs liepen die we konden bekijken. Heerlijk.
Als we een beetje bijgekomen zijn, vinden we een grote geocache. We rijden richting Eastborne, maar hebben alleen maar tegenwind. De vermoeidheid zit al snel in de benen.
Daar waar de Amsterdam in 1749 strandde op weg naar Java, steekt Marc het spoor over om naar de supermarkt te lopen voor de lunch. Ik zoek hier een geocache en lees op het bord dat Nederland nog steeds dit stuk geschiedenis beheert op Engels grondgebied, want bij eb zijn de resten van de Amsterdam nog zichtbaar. Maar wij zijn hier met vloed. Nooit geweten ook, als ik hier niet middels een geocache op gewezen werd.
Rond lunchtijd rijden we langs Pevensey Castle. Ook een belangrijke plek in de Engelse geschiedenis, wees Triny me gisteravond. “They are all mad about it”. Deze plek is hier al sinds de 3e eeuw en in 1066 (dat nummer zie je ook overal), had Willem de Veroveraar hier een nachtje gebivakkeerd. Na de lunch snooze ik wat in het gras en Marc leest op zijn telefoon. Mijn kaak doet pijn van mijn tandartsbezoek van vorige week en mijn benen protesteren. Ook Marc is moe. We besluiten er een korte, toeristische dag van te maken. We bewonderen het kasteel en maken een praatje met de man in de souvenirwinkel. Hij vertelt dat hij (ook) in Nederland heeft gefietst, nabij Arnhem en Doetinchem. Hij is blij dat sinds COVID, mensen weer naar de UK komen.
We fietsen naar Canon Campsite en installeren ons. Na de douche rijden we naar Eastborne om bij de Indiër te gaan eten. Daarna duiken we de kroeg in waar ik met uitzicht aan de andere kant van de haven dit bericht zit te typen. Heerlijk, die bootjes!
