Nee, ik ga niet opeens in een ander land fietsen zoals vorig jaar. Ik blijf gewoon de mooie Hanzefietsroute grotendeels volgen, maar deze dagen waren er weer wat etappes waar wat minder campings waren. Daarnaast had ik even wat minder zin in grotere steden. Daarom heb ik de route hier en daar wat aangepast zodat de campings wel op fietsafstand van elkaar kwamen te liggen en zodat er wat slechte paden vermeden werden.
Want slechte paden zaten er nu ook weer voldoende in. Sommige gingen nog net, soms moest ik toch echt afstappen en een stuk lopen. En af en toe heb ik me echt afgevraagd of het wel een pad was waar ik fietste, of dat ik gewoon dwars door de struiken aan het fietsen was. De eerste twee campings lagen weer aan meren, maar het weer is wat omgeslagen. In de avond werd het duidelijk kouder en bijna elke avond valt er wel regen. Veel minder zwemweer dus.
Op maandag ben ik via de beschreven route naar het mooie Tangermunde gefietst, maar vanaf daar heb ik de Elberadweg gevolgd. Dat is een mooi fietspad langs, je raadt het al, de Elbe. Alleen loopt het meestal onderlangs de dijk, waardoor je de rivier niet veel ziet. In plaats van naar Magdenburg te gaan heb ik de de beschreven inkorting gefietst en ben ik ten noorden van de stad in Jersieben gestopt.
De volgende dag ben ik naar Helmstedt gefietst, dit wel zo goed als helemaal volgende de Hanzeroute. Het eerste stuk ging langs een kanaal, maar dat zijn ze aan het verbreden waardoor de dijk waarsschijnlijk afgesloten was. Maar, het hek stond open en er stond geen enkel bord dat het fietspad niet toegankelijk was. Het laatste stuk van de dijk heb ik de fietst door een grote zandbak en door modder mogen trekken om weer op een pad te komen. De werklui stonden me aan te kijken, maar zeiden er niets van. Waarschijnlijk is wel snel iemand het hek dicht gaan doen.
In Helmstedt heb ik mijn tent opgezet op een camping die zo nog uit de DDR-tijd kan komen, waar het niet dat ik de voormalige grens net voor de stad weer overgestoken ben naar het westen. De douches waren wel gratis, er hingen wel muntautomaten maar die waren uitgeschakeld. Waarschijnlijk werken die nog op Duitse Marken.
Ook op woensdag heb ik een stuk afgesneden omdat de eerste camping maar op 10 km, en de tweede op bijna 100 km afstand lag. Daar heb ik er uiteindelijk 85 van gemaakt door een stuk over een fietspad langs een N-weg te fietsen. Volgens het boekje is dit toch geen heel mooi gebied, dus dan is het niet zo erg om het nog minder mooi te maken. Het was wel de eerste dag waarop het overdag ook echt geregend heeft, maar zeker niet zo veel als toen ik net wilde gaan koken. Het begon echt te hozen, en ik ben snel het restauren ingerend.
In dit stuk van de route beginnen ook wat echte heuvels te komen, en daarmee dus ook de lekkere afdalingen. Komende dagen worden die nog wat hoger, nu ben ik tot zo’n 300 meter gekomen. Maar eerst ga ik morgen een dagje niet fietsen, ik ga een pauzedag in Hameln nemen.