80 Mijl zand
Het is inmiddels de op een na laatste reisdag in het westen van Australie, en de bezienswaardigheden raken wat op. Dat wisten we van te voren, maar we moeten nu eenmaal naar Broome om daar de auto in te leveren. Toch lukt het Wouter om er weer een onvergetelijke dag van te maken. Wanneer we een afslag naar een cattle station zien nemen we die voor een kop koffie en om de rit een beetje te breken. Daar aangekomen wordt ons gevraagd of we ook een stuk op het strand, het 80 mile beach, willen rijden. Tja, nu we er toch zijn.
We krijgen een pasje voor de slagboom om via hun terrein naar het strand te rijden via een leuk offroad pad van een kilometer of 3. Bij het strand aangekomen maakt Wouter een ruime bocht, die iets te ruim bleek te zijn. De wielen groeven zich direct in het natte zand van het geheel verlaten strand in en de auto ging geen kant meer op. Dat in combinatie met een verrotte koppeling waardoor je alleen vol gas kan optrekken en een onbewolkte lucht waardoor het ruim 40 graden was maakte het een gedenkwaardig moment. We zijn in de auto gaan zoeken naar iets waarmee we de auto weer konden uitgraven. Gelukkig hadden we daar de juiste zaken voor bij ons, namelijk een stoffer en blik en wat kommetjes. Een kwartiertje graven was nog niet voldoende. Toen kwam ik op het idee om wat lucht uit de banden te laten lopen. Dat, samen met nog meer graven, was gelukkig de manier om los te komen. Geheel bezweet en onder het zand reed ik weer weg van het strand. Terug bij het cattle station wilden we de banden weer op de juiste druk brengen, maar dat bleek niet nodig. Er zat nog steeds ruim genoeg lucht in. Ze waren op het strand dus veel te hard. Geen wonder dat we vast kwamen te zitten. Het enige dat dit avontuur niet heeft overleefd is de airconditioning. Die blies vanaf het strand alleen nog maar warme lucht.
’s Middags zijn we een kilometer of 100 verder gestopt bij een camping direct aan zee, met alleen duinen tussen de tent en het strand in. Dit was weer een ongeplande, maar fantastische locatie. ’s Avonds kwamen daar namelijk waterschildpadden aan land om eieren te leggen. Dat is lastig te zien omdat het dan donker is, maar een van de schilpadden besloot dat ’s middags ook een prima tijd is om dat te doen. We stonden eersterangs om dit schouwspel te mogen zien. Uiteindelijk zijn we de volgende dag doorgereden naar Broome waar we ook weer een fantastisch mooie plek direct aan zee met uitzicht over de baai. In Broome restte ons uiteindelijk alleen nog het inleveren van de auto, waarna we via Darwin naar Alice Springs vlogen.