Aangekomen in Larne gaan we even wat eten en doen we boodschappen. We kamperen een klein stukje buiten de stad op een camping in een park aan zee. Het is nat en winderig, maar ondanks dat gaan we wel een stuk door het park lopen en cachen. Omdat het echt geen weer is om voor de tent te koken gaan we maar weer in een pub eten. Daar is het tenminste droog en warm. ’s Avonds hebben we op de camping Theo en Bea ontmoet, die met de camper door Ierland aan het rondtrekken waren. De avond was nog lang en gezellig in hun camper, zeker omdat ze het een en ander vanaf huis hadden meegenomen. Ze wonen op Texel, en de Skuumkopke en het Juttertje waren heerlijk.

De volgende dag ben ik voor de verandering weer eens op mijn fiets geklommen om langs de kust richting het noorden te fietsen. De wind – of beter gezegd, storm – had ik vol tegen en de regen maakte het extra koud. Maar het uitzicht was geweldig. Dat ging zo door totdat ik Falco weer tegenkwam om ergens een kop koffie te drinken in een dorpje. Na het dorpje werd het droog en ging het nog harder stormen. En de route, die werd steil. Heel erg steil. Ik heb nog nooit zo vaak de fiets de berg op geduwd bij hellingen van meer dan 20%. Net toen ik de moed bijna op heb gegeven had ik het hoogste punt bereikt en ging de weg weer steil naar beneden. Vol in de remmen ben ik uiteindelijk in Ballycastle aangekomen waar we een camping direct aan de rotskust naast de ruige Ierse Zee hadden. Zowaar hebben we daar eens een keer gekookt, een heerlijke pastamaaltijd.

Donderdag was het wel lekker weer en stond er een korte tocht naar Bushmill op de planning. Bushmill was de reden om eerst naar het noorden te fietsen, want daar zijn de Giant Causeways te vinden. Bij dit natuurwonder met de pilaarvormige rotsen hebben we de langste wandelin en heel veel foto’s gemaakt.

En aangezien we toch in Bushmill waren hebben we ook een rondleiding bij de distillerij van Bushmills gevolgd, die afgesloten werd met heerlijke whisky. Gelukkig was de camping maar een paar honderd meter verderop.


Vrijdag sloeg het weer weer om, en hebben we besloten met de auto een stuk naar het zuidwesten te rijden. We hebben zo veel mogelijk de trek gevolgd en zijn geeindigd in Enniskillen. Zowaar was zaterdag zonnig, redelijk windvrij en droog. De fietstocht was zo goed als vlak en ging de grens over naar Ierland. Niet dar daar iets van te merken was, anders dan dat de afstanden nu in kilometers op de borden staan. De route was mooi, over een heuvelketen heen en langs watervallen. Uiteindelijk ben ik net boven Sligo op een langtong uitgekomen waar we een curry hebben gemaakt. Of beter gezegd, hebben opgewarmd want hij was kant-en-klaar. Gelukkig was er een binnenruimte op de camping, want het begon ’s avonds te stormen. ’s Nachts werd dat nog erger. Ik ben heel blij met mijn nieuwe Hilleberg-tent, want ondanks dat ik geen scheerlijn had vastgezet gaf mijn tent geen krimp. Dat kan niet gezegd worden over die van Falco, die werd helemaal platgeblazen. In de razende storm heeft hij zo goed en zo kwaad als mogelijk de tent afgebroken en is hij in de auto gaan slapen.

Volgens de receptie van de camping zijn op zondag in Sligo ontbijttentjes open. Dat bleek niet zo te zijn, maar ik vroeg het aan iemand die ik tegenkwam. Dat bleek Jonathan te zijn, die ook veel reist. Hij bood me meteen een ontbijt bij hem thuis aan. Dat was erg lekker en erg gezellig. Daarna heb ik geprobeerd verder te fietsen, maar heel ver ben ik niet gekomen. Het was zo hard gaan waaien dat ik alleen met heel veel moeite op de weg en soms zelfs op de fiets kon blijven. Dit was niet leuk meer, en de voorspellingen voor de rest van de week waren alleen maar nog slechter.

In een klein supermarktje, onder het genot van een beker koffie, heb ik besloten mijn plannen drastisch om te gooien. Ik heb Falco gebeld, mijn fiets in zijn bus gezet en ben de rest van de week met hem meegereden. De voorspellingen klopten, want de volgende dag was lopen zelfs al lastig door de wind. We hebben een groot gedeelte van de westkust gezien en zijn daarna naar Dublin gereden. Na een erg gezellige avond met live muziek en nep-gitaarspelende zangers in het centrum zijn heb ik dezelfde boot naar Engeland genomen als Falco. Vanaf Bristol ga ik weer fietsen, naar Lands End en dan neem ik vanaf Plymouth de boot naar Frankrijk. Op naar het mooie weer, Ierland komt later nog wel een keer. En dan waarschijnlijk met de auto.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *