Net nadat ik het vorige verslag geschreven heb gaat het mis. Het ophangsysteem van de rechter achtertas gaat kapot. Voordat ik naar Engeland ga wil ik die eerst repareren. Misschien hebben ze bij Zwerfkei een reserveonderdeel, maar ik wil het er niet op wagen.
In plaats van door te fietsen neem ik in Arnhem de trein naar Utrecht om terug naar Vianen te fietsen. In plaats van naar huis ga ik naar mijn ouders – ouderwets in mijn oude slaapkamer slapen. Op hoop van zegen ga ik met de auto naar Woerden, als ze het onderdeel niet hebben liggen dan zal ik moeten knutselen met een oude tas.
Zover komt het niet, zowaar kan de tas direct gerepareerd worden. Nadat ik aangaf dat de tas twee jaar geleden gekocht was omdat de oude kapot was gegaan – ook vlakbij Nijmegen en op weg naar Engeland – kwam de verkoper met de reactie: “Tja, het zijn ook Duitse tassen, die willen niet naar Engeland”. Toch probeer ik ze nog een keertje mee te nemen.
Via een lang kampeerweekend met de Jonge Actieve Naturisten in Reeuwijk waar we bij de Kagerplassen hebben gekajakt, fiets ik in ´e´en ruk door naar IJmuiden. Wel met een hoop tegenwind in de duinen, maar het is gelukt. Daar ga ’s avonds wat eten met Andr´e Dekker, de manager van de afdeling waar ik de afgelopen tijd heb gewerkt. Het grote voordeel is dat ik niet meer hoef te haasten voor de boot, want ik ben nog maar een kilometer of 10 van de haven af.
