Op en neer

Het rondje Nederland doet alsof het zuiden van Limburg niet bestaat. Aangezien ik het een van de mooiste delen van Nederland vind, heb ik een extra rondje gemaakt die tot het uiterste zuiden van het land komt.

Via een erg mooi, maar uitdagend bospad fietsen we vanuit Roermond richting de grens. Deze zullen we de komende dagen erg vaak oversteken. De tocht voert ons afwisselend van Nederland naar Duitsland, terug naar Nederland en dat blijft zich zo herhalen. De camping waar we ’s avonds stoppen is een natuurkampeerterrein weer net in Nederland.

We komen steeds zuidelijker, wat duidelijk wordt doordat er steeds meer geklommen moet worden. Ondanks dat we dachten dat de Vaalserberg het steilst zou zijn viel dat in het niet met de klim Kerkrade in. Intussen is het ook hoogzomer geworden, het is overdag ruim 30 graden.

Uiteindelijk stoppen we moe maar voldaan op een camping in Wallonië, op zeker 30 meter van de Nederlandse grens. En zoals van Franstaligen verwacht kan worden spraken ze geen woord Nederlands of Engels op de camping. Wel was er een heerlijk zwembad en waren er eindelijk eens wat andere tentkampeerders op de camping, die zowaar ook met een fietstocht bezig waren.

Eigenlijk wilden we de volgende dag met de bus een dagje naar Maastricht, maar helaas was et net een landelijke staking bij het streekvervoer begonnen. Aangezien er bij Maastricht zelf geen campings zijn hebben we maar een bed en breakfast midden in het centrum van de stad geboekt. De fietsen konden veilig in de binnentuin gezet worden. De stad hebben we via een mooie multicache gezien, en in de avond hebben we een terrasje gevonden met een aanzienlijke hoeveelheid speciaalbieren op de kaart. We hoefden eindelijk eens niets bij de Bever te kopen, er is al een paar dagen niets kapot gegaan.

Vanaf Maastricht moesten we het even rustig aan doen aangezien we op 30 juni, op mijn verjaardag, in Someren wilden zijn om samen met vrienden en weekendje te kamperen en te barbecueën. Daardoor zijn de dagafstanden steeds kleiner geworden. Geheel ongepland zijn we op donderdag geëindigd op het naturistenterrein Diepven in Neeritter. Dat was zeker niet erg, al was het maar om het zwembad waar eindelijk de kleffe zwembroek niet nodig was.

Na nog een mooie tocht naar Someren wordt de reis voor tweeënhalve dag onderbroken voor een gezellig weekend met een heerlijke barbecue.

Gelukkig kwam een van de vrienden langs een Bever, want het noodlot had weet toegeslagen. Nu was de stoel van Remko het slachtoffer.